โมระปริตร

บทสวดวันอาทิตย์
โมระปริตร

ว่าด้วยคาถาของนกยูงทอง

อุเทตะยัญจักขุมา เอกราชา หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส
พระอาทิตย์ เป็นดวงตาของโลก เป็นเอกราชมีสีเพียงดังสีแห่งทองยังพื้นปฐพีให้สว่างอุทัยขึ้นมา

ตัง ตัง นะมัสสามิ
เพราะเหตุนั้น ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น

หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง
ซึ่งมีเพียงดังสีแห่งทอง ยังพื้นปฐพีให้สว่าง

ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ ทิวะสัง
ข้าทั้งหลาย อันท่านปกครองแล้วในวันนี้ พึงอยู่เป็นสุขตลอดวัน

เย พรัห์มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม
พราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใด ผู้ถึงซึ่งเวทในธัมม์ทั้งปวง

เต เม นะโม
พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรับความนอบน้อมของข้า

เต จะ มัง ปาละยันตุ
อนึ่ง พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรักษาซึ่งข้า

นะมัตถุ พุทธานัง
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย

มะมัตถุ โพธิยา
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่พระโพธิญาณ

นะโม วิมุตตานัง
ความนอบน้อมของข้า จงมีแต่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นะโม วิมุตติยา
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่วิมุตติธัมม์

อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา โมโร จะระติ เอสะนา
นกยูงนั้นได้กระทำปริตรอันนี้แล้ว จึงเที่ยวไปเพื่ออันแสวงหาอาหาร

อะเปตะยัญจักขุมา เอกราชา หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส
พระอาทิตย์นี้ เป็นดวงตาของโลก เป็นเอกราช มีสีเพียงดังสีแห่งทองยังพื้นปฐพีให้สว่างย่อมอัสดงคตไป

ตัง ตัง นะมัสสามิ
เพราะเหตุนั้น ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น

หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง
ซึ่งมีสีเพียงดังสีแห่งทอง ยังพื้นปฐพีให้สว่าง

ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ รัตติง
ข้าทั้งหลาย อันท่านปกครองแล้วในวันนี้ พึงอยู่เป็นสุขตลอดคืน

เย พรัห์มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม
พราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใด ผู้ถึงซึ่งเวทในธัมม์ทั้งปวง

เต เม นะโม
พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้นจงรับความนอบน้อมของข้า

เต จะ มัง ปาละยันตุ
อนึ่ง พราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรักษาซึ่งข้า

นะมัตถุ พุทธานัง
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย

มะมัตถุ โพธิยา
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่พระโพธิญาณ

นะโม วิมุตตานัง
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นะโม วิมุตติยา
ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่วิมุตติธัมม์

อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา โมโร วาสะมะกัปปะยีติ ฯ
นกยูงนั้น ได้กระทำปริตรอันนี้แล้ว จึงสำเร็จความอยู่แล